Μαρίκα Νίνου: Η ''ρεμπέτισσα'' που έφυγε νωρίς...

Στο μεγαλείο της φωνής της υποκλίθηκαν ο Τσιτσάνης, ο Χατζιδάκις, ο Χιώτης... Από τι υλικά φτιάχνεται άραγε ένας ''μύθος''; Στα 35 της χρόνια, όταν νικημένη από τον καρκίνο ''έφευγε'' από τη

Σωτηρία Μπελλου- Αγωνίστρια του λαικού τραγουδιού

Δύο μονάχα λέξεις είναι αυτές που μπορούν να γραφούν για την ελληνίδα τραγουδίστρια και

"ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ" - ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ

ΣΟΛΟ - ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ

ΣΟΛΟ ~ ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ.......ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ - ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ ΚΙΘΑΡΑ - ΚΩΣΤΑΣ ΛΙΜΑΚΗΣ

Στέλιος Κερομύτης 1908 – 1979

Αξιόλογος ρεμπέτης, ο λεγόμενος «αριστοκράτης μπουζουξής», γνωστός και ως Μπούμπης.

Παναγιώτης Τούντας 1886 – 1942

Ο Παναγιώτης Τούντας γεννήθηκε το 1886 στη Σμύρνη από ευκατάστατους γονείς. Από παιδί άρχισε να

Κώστας Ρούκουνας 1903 – 1984

Φημισμένος τραγουδιστής, εκτελεστής σαντουριού και τραγουδοποιός του ρεμπέτικου, γνωστός και ως «Σαμιωτάκι».

Κώστας Σκαρβέλης 1880 – 1942(Ρεμπέτης)

Ρεμπέτης, ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής της Columbia.

Δημήτρης Γκόγκος 1903 – 1985 γνωστός και ως «Μπαγιαντέρας».

Σπουδαίος ρεμπέτης, γνωστός και ως «Μπαγιαντέρας». Γεννήθηκε το 1903 στο Χατζηκυριάκειο, στον

Σωτηρία Μπέλλου 1921 – 1997

Κορυφαία τραγουδίστρια του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού. Γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1921

Τσικνοπεμπτη ο Ντινος Χερουβειμ στην Πλακα (Απολλωνια Λυρα)

• Ο Ντίνος Χερουβείμ στο μπουζούκι και ο Κώστας Λιμάκης στη κιθάρα για ένα γλέντι άνευ όρων και ορίων!!!

Ντινος Χερουβειμ(Αλιμανάκι Μεζεδοπωλείο / Alimanaki Restaurant-Cafe) Παρασκευη -Σαββατο βραδυ

Μάρκος Βαμβακάρης - Ο «Πατριάρχης» του ρεμπέτικου

Η παρουσία του Μάρκου Βαμβακάρη στην ελληνική μουσική σκηνή, από το 1930, σηματοδότησε μία σειρά από γεγονότα και οροθέτησε μεγάλες εξελίξεις που συνδέθηκαν με την πορεία του

Αν. Δελιάς - Γ. Μπάτης: Το… ήμισυ της Πειραιώτικης Τετράδος

Αν. Δελιάς - Γ. Μπάτης: Το… ήμισυ της Πειραιώτικης Τετράδος Ανέστης Δελιάς «Ένας άγγελος πεταμένος στα σκουπίδια!» Η φράση αυτή του Μάρκου Βαμβακάρη συμπυκνώνει τον σύντομο βίο του Ανέστη Δελιά. Εκπληκτικός μουσικός –κάτι στο οποίο συμφωνούν όλοι όσοι τον γνώρισαν– καλό παιδί, αλλά αδύναμος χαρακτήρας, ήταν ο μόνος πρεζάκιας μουσικός του Μεσοπολέμου (οι παλιοί ρεμπέτες μιλούσαν για έναν ακόμη, που όμως απεξαρτήθηκε).

Ο Ανέστος Δελιάς

Ο Ανέστος Δελιάς (το πραγματικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Δέλλιος) ή Ανέστης ή Ανεστάκι, γνωστός και με το παρατσούκλι Αρτέμης^[1] (1912 -1941 ή 1944) ήταν οργανοπαίκτης, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής του ρεμπέτικου τραγουδιού. Το 1935 έγραψε το δημοφιλέστατο τσιφτετέλιΜέσα στης Πόλης το χαμάμ (ή Το χαρέμι στο χαμάμ) που ηχογραφήθηκε σε αυθεντικές εκτελέσεις με τον Παγιουμτζή, τον Παπαϊωάννου, αλλά και πολλούς άλλους. Τα υπόλοιπα γνωστότερα τραγούδια του είναι

Ο ΑΝΕΣΤΗΣ ΔΕΛΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΟΥΛΑ Η ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΟΥ(Η παραβολη ε... συγνωμη, η ιστορια ηθελα να πω που ακολουθει ειναι αληθινη. )

1938. Ο Ανεστης Δελιας ηταν ενα νεο κι ομορφο παλληκαρι που επαιζε μπουζουκι , εγραψε λιγα αλλα σπουδαια τραγουδια κι επισης ηταν κι εξαιρετικος ερμηνευτης. 
Ηταν ενας απο τους τεσσερις της περιφημης "τετραδος της ξακουστης του Πειραιως". 
Η μοιρα τα φερε ετσι, ωστε να γνωρισει καποτε μια ομορφη γυναικα με το παρατσουκλι "Κουλα Σκουλαρικου". Ο Δελιας την ερωτευτηκε κι αποφασισε να ζησει μαζι της. 

Η ζωή του Βασίλη Τσιτσάνη

Ο Τσιτσάνης γεννιέται στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου 1915 από γονείς Ηπειρώτες, ένα από τα πέντε αδέρφια της πολυμελούς οικογένειας. Τα χρόνια είναι δύσκολα, με τον νεαρό Βασίλη να παίρνει τα πρώτα του μουσικά ακούσματα από τον πατέρα του, ο οποίος έπαιζε στο μαντολίνο του κλέφτικα παραδοσιακά τραγούδια της πατρίδας του, αλλά και από την εκκλησία, με τις βυζαντινές ψαλμωδίες να χαράσσονται στο μυαλό του... 

ΜΕΓΑΛΟΙ ΡΕΜΠΕΤΕΣ

Ανέστης Αθανασίου 
Ο Ανέστης Αθανασίου (1912 - 1984) ήταν Έλληνας τραγουδιστής και παίκτης του µπουζουκιού του ρεµπέτικου. Αναφέρεται
πολλές φορές και ως Ανέστος Αθανασίου. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 15 Μαρτίου του 1912[1]
. Συνόδευε για
πολλά χρόνια ,σαν δεύτερο µπουζούκι, τον Βασίλη Τσιτσάνη στην ορχήστρα του. Ήταν γύφτος που τίµησε τη ράτσα του.
Κατοικούσε στη Ανάσταση, κοντά στη ∆ραπετσώνα, πάντοτε κυκλοφορούσε µε περιποιηµένα κουστούµια, ήταν λιγοµίλητος
και σοβαρός. Στα τέλη της δεκαετίας του ' 50 ανήκε στην ορχήστρα του Καζαντζίδη[2]
. Έχασε έναν γιο του σε δυστύχηµα µε
µηχανάκι, γύρω στο '60-'70[εκκρεµεί παραποµπή]
. Πέθανε σε ηλικία 72 ετών στις 30 Μαΐου του 1984[3]

Μάρκος Βαμβακάρης: βιογραφία και αναφορά στο έργο του

Η στήλη σήμερα κάνει την έκπληξη και δεν έχει ως θέμα τη ζωή και το έργο κάποιου καταξιωμένου συγγραφέα-ποιητή, αλλά ενός ρεμπέτη. Του Μάρκου Βαμβακάρη, που κι αυτός κατά κάποιον τρόπο ήταν ποιητής. Μιας ποίησης κάπως διαφορετικής αλλά όχι κατώτερης, απλώς διαφορετικού είδους. Μιας ποίησης που απ’ την αρχή της στόχευε στη μελοποίηση και στην έκφραση των σκέψεων του λαού, του κοινού αισθήματος. Κάτι σαν συνέχεια, δηλαδή, των πολύτιμων για την παράδοσή μας, δημοτικών τραγουδιών. Ποιος είναι, λοιπόν, ο Μάρκος Βαμβακάρης, που χωρίς αμφιβολία κάποιοι δεν γνωρίζουμε;

Γιώργος Μπάτης 1890 – 1967

Από τους σημαντικότερους ρεμπέτες της προπολεμικής εποχής, γνωστός και ως Γιώργος Αμπάτης. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Τσωρός. Γεννήθηκε το 1885 στα Παλαιά Λουτρά Μεθάνων και σε ηλικία 8 ετών μετακόμισε στον Πειραιά. Στρατεύτηκε το 1908 και υπηρέτησε έως το 1920! Έμαθε μπαγλαμά στις στρατιωτικές φυλακές, όπου τον έκλειναν τακτικά γιατί λιποτακτούσε. Από το 1915 έπαιζε μπαγλαμά και τραγουδούσε στους τεκέδες και τα ταβερνάκια του Πειραιά.

Ρόζα Εσκενάζη : Οι στίχοι της, η μουσική της και μια ζωή μυστήριο γεμάτη

Η Ρόζα απαγορεύει το ρεμπέτικο στην Ελλάδα: Η Ρόζα που λάτρεψε και τραγούδησε το ρεμπέτικο χασικλίδικο τραγούδι, ήταν και η αφορμή να πάψει δια παντός. Με δικό της πάλι τραγούδι, που ετέθη ως ταφόπλακα στα τραγούδια αυτού του είδους, αυτού του κύκλου.


Βιογραφια

Η Ρόζα Εσκενάζη γεννήθηκε, μάλλον, μεταξύ 1883 – 1887 (κατά Μιχάλη Σέμση) ή κατ' άλλες πηγές την περίοδο 1890 – 1900 και συγκεκριμένα ή το 1895 ή 1897, στην Κωνσταντινούπολη, (αδιευκρίνηστο παραμένει το έτος γέννησης, λόγω της γυναικείας της φιλαρέσκειας, που την οδηγούσε στο να αποκρύπτει την πραγματική της ηλικία, λέγοντας παντού πως είχε γεννηθεί στα 1910). Εβραία.

Η εβραϊκή καταγωγή της κρατάει από τη Σεφαραδίτικη ομάδα.

Ρόζα Εσκενάζυ ήταν τραγουδίστρια του ρεμπέτικου, αλλά και άλλων ειδών μουσικής.

 Το πραγματικό της όνομα ήταν Σάρα Σκενάζι. Βιογραφία Η Ρόζα Εσκενάζυ ήταν σεφαρδίτισσα (ισπανοεβραία) και γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 19ου αιώνα, και συγκεκριμένα το 1890. Η οικογένειά της μετακόμησε στη Θεσσαλονίκη όταν αυτή ήταν 7 ετών. Η Εσκενάζυ αρχικά ξεκίνησε ως χορεύτρια στον Πειραιά γύρω στο 1910, αλλά σύντομα άρχισε επίσης να τραγουδά Ελληνικά, Τουρκικά και Αρμενικά τραγούδια. Στα τέλη της δεκαετίας του '20 ο Παναγιώτης Τούντας την "ανακάλυψε" και έτσι έκανε τις πρώτες της ηχογραφήσεις

Σύντομο ιστορικό του ρεμπέτικου Προέλευση

Η ρεμπέτικη μουσική πρωτοπαίχτηκε στον "Τεκέ" (ελληνική λέξη για χώρους κατανάλωσης χασις)  και φυλακές διάσπαρτες γύρω από τις κύριες ελληνικές πόλεις στις αρχές του αιώνα. Η μουσική αυτή βασίζεται κυρίως στην προφορική παράδοση, όπου η τέχνη του αυτοσχεδιασμού ήταν υψίστης σημασίας.

Οι στίχοι των ρεμπέτικων τραγουδιών συνδέονται με τη ζωή της ελληνικής αστικής υποκουλτούρας με κανόνες και αξίες στο περιθώριο της κοινωνίας. Οι ρεμπέτες είχαν μια εγγενή δυσπιστία από οποιαδήποτε αρχή και με τη μουσική τους τρόπο να εκφράσουν τη δημιουργηκότητα και την ανεξαρτησία τους.

Όπως και τα μπλουζ του Χάρλεμ και της Νέας Ορλεάνης στα μέσα του 30' , τα ρεμπέτικα τραγούδια έχουν μια αίσθηση αυθορμητισμού. Έχουν τη δύναμη να κινήσουν, διεγείρουν, εμπνεύσουν και να εμπλέξουν τον ακροατή.

Ντίνος Χερουβείμ

Ο Ντίνος Χερουβείμ στο Αλιμανάκι Παρασκευή και Σάββατο

Ρεμπέτες και στέκια των ρεμπέτηδων

    Πολλά έχουν λεχθεί  και έχουν γραφτεί  για τους  διάφορους ρεμπέτες. Λίκνο των  ρεμπέτηδων ήταν η περιοχή του Πειραιά, πρώτα η Δραπετσώνα  και μετά ηΤρούμπα.  Στις περιοχές αυτές  γεννήθηκε το ρεμπέτικο  τραγούδι  γύρω στα 1920.

ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ [Η Γραμματικη του Μαγκα..Γ.ΚΑΜΒΥΣΗΣ]

-Ω δάσκαλε κατεργάρω, ω, ω, ω, ω! -

Πηγαίνετε εις τον διάβολον "αγιόπαιδες" αθυρόστομοι.

-Δάσκαλε σου 'πεσε η γραμματική.

-Είστε εις θέσην αστοιχείωτοι να εμπαίζετε έναν σοφόν;

-Κόφτο ρε δάσκαλε, όσα γράμματα κι αν μάθεις, αν δεν πάρεις απολυτήριο από αραμπατζήδες, από βαρκάρηδες κι από τον μυστήριο τον χασάπη, δεν αξίζεις φράγκο. Όταν δεν σου γουστάρουνε αυτοί, κατέβα στον Πειραιά στη Δραπετσώνα να ρουφήξεις μία από την καλή για να μαστουρωθείς να βλέπεις διπλάσια, ατόφια σαν μικρόβιο. Εγώ από κει πήρα το δίπλωμά μου απάνω σ' ένα στρατσόχαρτο υπογεγραμμένο. Αυτό είναι το σχολείο της μαγκιάς, σακουλεύεσαι δάσκαλε;

-Με κάνεις νεαρέ μου να καγχάζω χα, χα, χα, χα. Φαντάζομαι τι είδους γράμματα θα έμαθες. Εσύ δεν θα ξεύρεις να κλίνεις ούτε ένα όνομα.

Το μπουζούκι

 Το πλέον αγαπημένο και πλέον συκοφαντημένο όργανο στην Ελλάδα είναι ίσως το μόνο που έχει

Ο μπαγλαμάς

Ο μπαγλαμάς είναι νυκτό μουσικό όργανο, συγγενές του μπουζουκιού (αλλά μικρότερο σε διαστάσεις), που χρησιμοποιείται στην ελληνική λαϊκή μουσική. Κατά κανόνα έχει τρεις διπλές χορδές. Ο ήχος του μπαγλαμά είναι οξύς γιατί κάθε χορδή κουρδίζεται μία οκτάβα υψηλότερα από την αντίστοιχη στο μπουζούκι.

Υπάρχει από παλιά.    Στις φυλακές τους βόλευε πολύ γιατί ήταν μικρός και μπορούσαν να τον κρύβουν εύκολα

Μπαγλαμάς με 7 τάστα

Παρατσουκλια ρεμπετων

Στέλιος Περπινιάδης (Στελλάκης)

Κώστας Ρούκουνας (Σαμιωτάκι)

Νίκος Μάθεσης (Τρελλάκιας)

Γιάννης Ετζιρίδης (Γιοβάν Τσαούς)

Μάρκος Βαμβακάρης (Φράγκος ή Κόντρα Μπάσο ή Ρόκος)

Στράτος Παγιουμτζής (Τεμπέλης)

Ανέστος Δέλιος (Δελιάς ή Αρτέμης)

Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας)

Στέλιος Κερομύτης (Μπούμπης ή Αριστοκράτης)

Στέφανος Σπιτάμπελος (Στεφανάκι ή Σπλήνας)

Γιάννης Παπαϊωάννου (Πατσάς ή Ψηλός)

Απόστολος Χατζηχρήστος (Σμυρνιωτάκι)

Νίκος Γούναρης (Κουρνάζος)

ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ Ο ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΘΡΗΝΟΣ

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται.   Δεν έχει βήματα  είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.   Είναι η σωματική έκφραση της ήττας.  Η απελπισία της ζωής . Το ανεκπλήρωτο όνειρο.  Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα».  Το κακό που βλέπεις να έρχεται.  Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.  

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη

. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει»,  να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε.  Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:  Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι, ρίξε μια γλυκιά πενιά, σαν γεμίσω το κεφάλι, γύρνα το στη ζεϊμπεκιά. (Τσέτσης)

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΜΠΟΛΟΓΙΟΥ

Η μελωδία του κεχριμπαριού

 Πηγή έμπνευσης της δημιουργίας του κομπολογιού αποτέλεσε η ανάγκη των Ελλήνων να εξωτερικεύσουν την ψυχή τους.

Εδωσαν σε αυτές τις δεμένες αναμεταξύ τους χάντρες αυτό που διακαώς ποθούσαν και εκείνοι...

Ελευθερία.

Ετσι, η πρώτη αλλαγή που επέφεραν στα τούρκικα προσευχητάρια ήταν να αυξήσουν το μήκος του σπάγκου, ο οποίος συγκρατούσε έως τότε ασφυκτικά τις χάντρες στη θέση τους, και με αυτόν τον τρόπο να δώσουν ελευθερία κίνησης σε αυτές.

Η ιστορια του ρεμπετικου

ΜΕΡΟΣ 1ο

Αρχίζοντας την εξέταση του φολκλόρ των αστικών κέντρων (folklore urbano) στην Ελλάδα, φτάνουμε κατ' ευθείαν στο πιο βαθύ χαρακτηριστικό τους, δηλαδή τη μουσική που εκφράζει όλη την εποχή, την ιστορία, τις κοινωνικές συνθήκες, τα ήθη, τα έθιμα και τον τρόπο ζωής της επο...χής που θέλουμε να εξετάσουμε.

Το μουσικό φολκλόρ των αστικών κέντρων εκφράζεται μέσα από τραγούδια δημιουργημένα κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα ως το 1950-55 περίπου.

Για τα τραγούδια αυτά χρησιμοποιείται η ιδιαίτερη ονομασία «ρεμπέτικα».

Η καταγωγή του όρου ανάγεται στην περίοδο της τουρκοκρατίας στην Ελλάδα (1453-1821) και σημαίνει τον εκτός νόμου ή εκείνον που τίθεται έξω από τους κυρίαρχους κανόνες ζωής, πολιτικής και νοοτροπίας μιας κοινωνίας. Σαν περαιτέρω εξήγηση μπορούν να χρησιμοποιηθούν, με κάποια επιφύλαξη, οι λέξεις απόκληρος, κοινωνικά απροσάρμοστος.

Το νοημα της λεξης ρεμπετης

Είναι πολύ σημαντικό κανείς όταν ασχολείται με ένα θέμα να ξεκινάει την ανάλυσή του πρώτα με την βασική έννοια  την ετυμολογία και ερμηνεία μια λέξης για την βαθύτερη κατανόηση της.

Κατά το κορυφαίο εξάτομο λεξικό των Liddell και Scott, τα συγγενικά ρήματα της αρχαίας, μεσαιωνικής και νέας ελληνικής γλώσσας: ρέμβω, ρομβέω, ρυμβέω, ρέμβομαι  ρεμβεύω, ρεμβάζω και ρέμπομαι. έχουν την ίδια ρίζα και το ίδιο νόημα.

Σημαίνουν περιστρέφομαι, περιφέρομαι, περιδιαβάζω, περιπλανιέμαι, τριγυρίζω και ρέμβος, ρεμβόμενος, ρεμβάζων, ρεμβέτης ή ρεμπέτης είναι αυτός που τριγυρίζει, που περιπλανιέται.

Ειδικότερα η λέξη ρεμβέτης ή ρεμπέτης παράγεται ολόκληρη, με τρόπο φυσικό κι αβίαστο, από τη ρίζα: ρέμβ- και την παραγωγική κατάληξη  έτης

"ΠΑΡΕ ΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΜΟΥ" - ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ(Στίχοι: Κώστας Βίρβος Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης)

.( Ο Πειραιώτης ) καμηλιέρικος ..μουσική και στίχοi σε άρωμα εποχών της καθαρής λαικής και ρεμπέτικης μουσικής ...

Μουσική και ερμηνεία Ντίνος Χερουμείμ , στίχοι Πόπη Νικολάου

ΡΕΜΠΕΤΕΣ ΣΤΟΥ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ 1933

Το 1933 το ρεμπέτικο τραγούδι έχει βγει απ΄τους τεκέδες και ταξιδεύει στα χείλη όλου του

Συνέντευξη - Μιχάλης Παούρης ... Ο άνθρωπος "φαινόμενο", "ο πιο γρήγορος μπουζουξής του κόσμου"

O άνθρωπος "φαινόμενο",  "ο πιο γρήγορος μπουζουξής του κόσμου" κατά τον Al di Meola, μιλάει για τα "πάντα όλα" σε μια συνέντευξη - συζήτηση διαφορετική απ' όλες τις άλλες...

Θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί διάλεξες το μπουζούκι για να παίξεις  το συγκεκριμένο στυλ μουσικής, αφού σαν όργανο το μπουζούκι πιστεύω δεν είναι και το πιο ευέλικτο από πλευράς ήχου, έχει συγκεκριμένο ήχο ο οποίος δεν «αλλάζει» εύκολα... Δεν είναι όπως η κιθάρα για παράδειγμα που θα μπορούσες να φιλτράρεις τον ήχο με την χρήση κάποιου πεταλιού... Τι πιστεύεις;

Ρεμπέτες και ρεμπέτικα

του Φίλιππου Φιλίππου
OΛOI οι ειδήμονες συμφωνούν ότι το επονομασθέν ρεμπέτικο τραγούδι είναι το ελληνικό αστικό τραγούδι που αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα στα μεγάλα εμπορικά και κοινωνικά κέντρα, εκφράζοντας τους καημούς, τους πόθους και τις αντιλήψεις των περιθωριακών ατόμων, τα οποία είχαν αποκληθεί ή αυτοαποκληθεί, ρεμπέτες. H ίδια η λέξη ρεμπέτης έχει κατά καιρούς επιδεχθεί ποικίλες ερμηνείες. Άλλοι χαρακτηρίζουν με αυτήν τον απείθαρχο, άλλοι τον παράνομο (ιδιότητα που περιλαμβάνει τον αλήτη, τον μάγκα, τον νταή, τον κουτσαβάκη) κι άλλοι τον γλεντζέ, τον ξενύχτη.

Βασίλης Τσιτσάνης: ο άρχοντας του ρεμπέτικου και μέγας συνθέτης του λαϊκού μας τραγουδιού γεννήθηκε και πέθανε μια «συννεφιασμένη» 18η του Γενάρη! (φωτό - βίντεο)

Το αφιέρωμα μας στον συνθέτη που πήρε μετά θάνατον το βραβείο Μουσικής Ακαδημίας Charles Gross, για το δίσκο «Χάραμα» που ηχογραφήθηκε με πρωτοβουλία της UNESCO.

Ο Βασίλης Τσιτσάνης ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες λαϊκούς συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές του 20ου αιώνα.

Ήταν μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού.

Βασίλης Τσιτσάνης: Ο άνθρωπος που έκανε το ρεμπέτικο λαϊκό

Ο Τσιτσάνης έβγαλε το μπουζούκι από το υποβλητικό σκοτάδι των τεκέδων και των φυλακών στο φως

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ (1917-1987)

Το 1915, στα Τρίκαλα, μια πόλη της Θεσσαλίας γεννήθηκε ο Βασίλης Τσιτσάνης. Ο Βασίλης ήταν καλός στα γράμματα αλλά και στη μουσική. Το βιολί τον βοηθάει να βγάζει κάνα χαρτζιλίκι, ενώ ταυτόχρονα "σκαλίζει" τη μεγάλη του αγάπη, το απαγορευμένο μέχρι πριν λίγο καιρό μπουζούκι του πατέρα του. Άρχισε να παίρνει μαθήματα βιολιού ενώ τα σχέδια της μητέρας του Βικτορίας ήταν να γίνει ένας μεγάλος δικηγόρος.

   Το 1937 κατεβαίνει στην Αθήνα για να γίνει δικηγόρος. Το μπουζούκι το έχει μάθει καλά και αρχικά παίζει σε ταβερνάκια, ενώ το φθινόπωρο γράφεται στη Νομική σχολή. Αρχίζει επίσης να εργάζεται στο κέντρο "Μπιζέλια". Η πρώτη

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΟΥ

---

Η ζωή και η ιστορία του Γιάννη Παπαϊωάνου είναι η μαρτυρία ενός γνήσιου λαϊκού καλλιτέχνη , ενός βάρδου της ψυχής. Στην πολύχρονη καριέρα του πέρασε μέσα από φωτιά και σίδηρο. Είδε εποχές δύσκολες, όχι μόνο για μουσικούς , αλλά για την Ελλάδα ολόκληρη: μικρασιατική καταστροφή , πείνα , φτώχια , δυο παγκόσμιοι πόλεμοι , ένας εμφύλιος , κατοχή , δυο δικτατορίες , ξενιτιά. "τριανταπεντε χρόνια στο πάλκο , μέσα στη vύχτα , στη βρωμιά , που έχεις να κάνεις με κάθε καρυδιάς καρύδι , από ανθρώπους του σχοινιού και του παλουκιού μέχρι μορφωμένους λεφτάδες και βαλε , είδα τόσα και έζησα τόσα που δεν φτάνει όλο το χαρτί του κόσμου για να γραφτούνε", λεει ο ίδιος στην αυτογραφία του

ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ

O πατέρας του ρεμπέτικου τραγουδιού; Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ του μουσικού αυτού είδους που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της λαϊκής ελληνικής παράδοσης. Με όποιον τρόπο και να αποκαλέσει κανένας τον Μάρκο Βαμβακάρη, που πέθανε στις 8 Φεβρουάριου του 1972,τοτο σίγουρο είναι ότι η τέχνη του συριανού αυτού ποιητή και μουσικού ,όχι μόνο είναι ένα από τα σημαντικότερα δείγματα αυτής της παράδοσης αλλά ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να είναι ζωντανή. μπορεί το ρεμπέτικο τραγούδι να μην υπάρχει πια, να έσβησε όταν ,η αφομοιώθηκε από την κοινωνία ,το είδος του περιθωριακού ανθρώπου που το δημιούργησε και το υπό στήριξε ,όμως η μουσική του Μάρκου Βαμβακάρη δείχνει μια δημιουργία που ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της απομονωμένης μικροκοινωνίας.

Βασίλης Τσιτσάνης: Ενός αιώνα ρεμπέτης

Στις 18 του Ιανουαρίου πριν 99 χρόνια γεννήθηκε, στις 18 του Ιανουαρίου πριν 30 χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή. Με τον ήχο του μαντολίνου που έπαιζε ο πατέρας του ήρθε στη ζωή σαν σήμερα το 1915, με τον ήχο του μπουζουκιού που έπαιζε στο «Χάραμα» μέχρι και λίγες ημέρες πριν «σβήσει», έφυγε από αυτή. Η ζωή του Βασίλη Τσιτσάνη από την αρχή ως το τέλος της ήταν συνυφασμένη με την

Τα Λεμονάδικα...

Φωτιά στα Λεμονάδικα του Πειραιά


Η πλατεία Καραϊσκάκη το 1900
Το ρεμπέτικο τραγούδι «Κάτω στα λεμονάδικα» που έγραψε ο Βαγγέλης Παπάζογλου το 1934 σαφώς μας μιλάει για μια περιοχή του Πειραιά, τα «Λεμονάδικα».

Σεβάς Χανούμ (Σεβαστή Παπαδοπούλου)

Η Σεβάς Χανούμ είνναι μία από τις ωραιότερες λαϊκές φωνές της Ελληνικής δισκογραφίας. Ξεκίνησε την καριέρα της την χρυσή εποχή του Λαϊκού τραγουδιού και είχε μια ασυνήθυστη πορεία στην δισκογραφία με ελάχιστους ηχογραφημένους δίσκους. Αναμφίβολα όμως αποτελεί μια από τις σημαντικότερες Λαικές τραγουδίστριες.

Γεννήθηκε στο χωριό Κοκκινόγεια λίγο έξω από την Δράμα στις 8

ZΕΪΜΠΕΚΙΚΟΣ του Γιώργου Παπαδάκη

Aνάμεσα στα άλλα που η εποχή μας έχει αρκούντως ευτελίσει, είναι και ο παλαιότατος αυτός λαϊκός χορός. H ιστορία του, η καταγωγή του, το περιεχόμενο και το ήθος του, σε συνδυασμό με το φαινόμενο που παρουσιάζεται σε πολλά κέντρα διασκεδάσεως (ιδίως σε εκείνα της χλιδής) συνιστούν μια άκρως ενδιαφέρουσα εικόνα για τους μελετητές αυτής της κοινωνίας.

Oι πιο πολλοί από μας θα έχουν αντικρύσει το θέαμα των πάσης φύσεως «σινιέ» και των δυο φύλων, να ορχούνται με ένα ειδικό πάθος, που διαρκεί όσο και το τραγούδι, στο ρυθμό του ζεϊμπέκικου. Θα μου πείτε οτι τα πράγματα έχουν τη δική τους δυναμική και πως η μόδα έχει τη δύναμη να ευτελίζει ο,τι προαιρείται. Γιατί λοιπόν να μην παραλάβει κι ένα πολεμικό χορό των αγρίων ζεϊμπέκηδων των περασμένων αιώνων και να τον παραδώσει ως και σε γιάπιδες, σε

Στοιχεία κοινωνιολογίας του ρεμπέτικου

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ, σε τρεις συνέχειες, το 1984. Το ξαναδημοσιεύω σήμερα χωρίς να αλλάξω το παραμικρό.)

                Τα δυο τρία τελευταία χρόνια το ρεμπέτικο τραγούδι γνωρίζει μια πρωτοφανή όσο και στρεβλή άνθηση. Εκδίδονται δεκάδες δίσκοι με παλιές ηχογραφήσεις, αλλά και άλλοι τόσοι με επανεκτελέσεις -συχνά κακές ή άσκοπές- ενώ τα μαγαζιά με κομπανίες και τα «ρεμπετομπάρ» έχουν αποκτήσει επιδημικές διαστάσεις. Πολλοί θησαυρίζουν, πολλοί απλώς κάνουν τη δουλειά τους, μερικοί προσφέρουν αληθινά. Μέσα σ' όλον αυτό τον «οργασμό», έχει ατονήσει η τάση για σοβαρή έρευνα πάνω στο ρεμπέτικο –τάση που υπήρχε μέχρι και τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια- και οι παλιοί ρεμπέτες συχνά πεθαίνουν μέσα στη γενική αδιαφορία και οπωσδήποτε χωρίς να έχουν δώσει όσες μαρτυρίες θα μπορούσαν. Μια γρήγορη επισκόπηση των όσων έχουν κατά καιρούς γραφτεί ή ειπωθεί για το ρεμπέτικο αρκεί για να πείσει ότι, αν μη τι άλλο, επικρατεί μεγάλη σύγχυση γύρω απ' το θέμα. Και ταυτόχρονα, πολλά δεν έχουν εξεταστεί καν, όπως ας πούμε  γλώσσα του ρεμπέτικου.

                Εμείς θα προσπαθήσουμε παρακάτω να κάνουμε απλά μερικές εμπειρικές νύξεις γύρω απ' το θέμα των αξιών και της κοινωνιολογίας του ρεμπέτικου.

Η ρεμπέτισσα ερμηνεύτρια Ρένα Ντάλλια

Βιογραφία

Γεννήθηκε: 1931

Πέθανε: 25-08-2000

Από: Ελλάδα, Πάτρα

Του Σάκη Πάπιστα
Ερευνητής - Συλλέκτης - Συγγραφέας

ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ (Άλκης Μαύρος, Βαγγέλης Κορακάκης)Το τσιγαρο" σύνθεση Γ. Μητσάκη, 1954, α' εκτέλεση Γιάννης Τατασόπουλος, Άννα Μπέλλα

Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας)Ο υμνητής του Έρωτα και της Εθνικής Αντίστασης (Συνθέτης – Στιχουργός – Οργανοπαίκτης – Ερμηνευτής)

20 χρόνια από το θάνατό του

Ο Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας είναι γεννημένος στον εργατικό Πειραιά, στο Χατζηκυριάκειο, το 1903, από πολυμελέστατη οικογένεια αλλά ευκατάστατη (ήταν 22 αδέλφια και αυτός το τελευταίο της παιδί). Είχανε κτήματα στο Καραπολίτι του Πόρου. Ο πατέρας του, ο Γιάννης Γκόγκος, ήταν μόνιμος υπαξιωματικός του Λιμενι-κού Σώματος.
Πιτσιρικάς είχε έφεση στα γράμματα. Τελείωσε το τότε τεταρτάξιο Γυμνάσιο και σπούδασε ηλεκτρολόγος σε μια τεχνική σχολή του Πειραιά, αλλά –όπως λένε οι πλη-ροφορίες– ποτέ δεν εξάσκησε αυτό το επάγγελμα (λόγω του ατίθασου χαρακτήρα που είχε, τις παράνομες δουλειές του ποδαριού έκανε με λαθραία και την ενασχόλησή του με τη γυμναστική και την πάλη). Κατά δήλωση όμως δική του (βλέπε παρακάτω), δούλευε ως «Ηλεκτριστής» (ηλεκτρολόγος) –σ.σ.: έστω και περιστασιακά– στο εργο-στάσιο λιπασμάτων της Δραπετσώνας. Ο πατέρας του, βέβαια, είχε αντιρρήσεις για τις επιλογές του γιου του, γιατί τον προόριζε για το Λιμενικό Σώμα και δεν ήθελε να τον δει μπουζουξή.

" ΕΧΩ ΣΤΟΙΧΕΙΑ "- ΕΧΩ ΣΤΟΙΧΕΙΑ " ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ - ΓΙΩΤΑ ΞΕΝΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗ - ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ

τα εν΄οίκο εν΄ δήμο......Ντινος Χερουβειμ

"ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΚΟΝΑ" ΣΤΙΧΟΙ - ΜΟΥΣΙΚΗ ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ.....Αγάπης εικόνα δικιά μου για σένα χτυπάει η καρδιά μου κορμάκι γλυκό,χειλάκι ζεστό να έρθεις μωρό μου κοντά μου.

CD Τραγούδια Ψυχής 2014 Official PotPourri (09 - Στέλλα Στυλιανού - Το Αγκάθι Μουσική: Ντίνος Χερουβείμ Στίχοι: Ειρήνη Ανδρέου)

"Ποιός δρόμος είναι ανοιχτός" ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ(Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος)

Μπουζούκι- Ντίνος Χερουβείμ
Τραγούδι- Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ (λεξεις απο Τ-Ω)

Ταξίμι
Εισαγωγικό οργανικό κομμάτι της λαϊκής ή της δημοτικής μουσικής, όπου παρουσιάζεται και αναπτύσσεται ο δρόμος στον οποίο θα ακολουθήσει το κυρίως κομμάτι. 
[taksim: (στα αραβικά)= διακοπή, πέρασμα, σταυροδρόμι].



Ταπί
Χωρίς λεφτά. 

Από το τραγούδι:
"Απόψε στις ακρογιαλιές" (1968)
Στ., μουσ., ερμην.: Τσιτσάνης

"...κι αν είμαι τώρα ρέστος και ταπί
μ΄ένα φιλί παρηγόρα με και συ..."
[γαλλ. Tapis = τα ρέστα μου].

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ (λεξεις απο Ξ-Σ)

1. Ξαβέρι
   Τα παλιά Καρβουνιάρικα, περιοχή του Πειραιά, η οποία σήμερα συγκεντρώνει τις κυριότερες ναυτιλιακές δραστηριότητες.
   
   Από το τραγούδι : "Ξαβεριώτισσα" (1938)
   Στ., μουσ. : Δ. Γκόγκος (Μπαγιαντέρας)
   Ερμην. : Παγιουμτζής, Περπινιάδης.
   
   
   
   Ξέμαγκας
   Αυτός που αποφασίζει να αφήσει την ανέμελη ζωή και να ζήσει προγραμματισμένα.
   
   
   
   
   Ξεφτέρια (του Αγιωργιού)
   Τα εξαπτέρυγα
   [εξ + πτέρυξ]

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ (λεξεις απο Ν)

Νίλα
Καταστροφή, ζημιά, αποτυχία σε διαγωνισμό ή συναγωνισμό, συμφορά, πανωλεθρία.

Ακούγεται στο τραγούδι: “Μας φέρθηκες μπαμπέσικα” (1941)
Στ.: Δημ. Σέμσης,μουσ.: Γιώργος Παπασιδέρης.
Ερμην.: Γ. Παπασιδέρης.

"...τι στραπάτσο και τι νίλα
σου κατάφερε η αρβύλα..."

[Άγνωστης ετυμολογίας η λέξη. (Πιθανολογείται πως προέρχεται από τη μεσαιωνική λέξη: νίλα < λατ. nilum =τίποτε, ασήμαντο, χωρίς αξία)].

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ (λεξεις απο Μ)

Μαγκιόρος
Μερακλής, εξαιρετικός, ξεχωριστός. Η αρχική σημασία του «μαγκιόρος» είναι «μεγάλος, δυνατός».

Ακούγεται στο τραγούδι:
"Κάντονε, Σταύρο, κάντονε" (1935)
Στ., μουσ., ερμηνεία: Βαμβακάρης

"τράβα, ρε Γιάννη, αραμπατζή
που΄σαι μαγκιόρος τεκετζής..."
[ιταλ. Maggiore < major].



Μανιτάρι, Μανίτα
Eίναι ένα κόλπο που κάναν οι πορτοφολάδες για να κλέβουν τα πορτοφόλια σε χώρους με πολύ

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ (λεξεις απο Δ-Κ)

Δαχτυλήθρες 
Παιχνίδι, στο οποίο έπρεπε να ποντάρεις και να βρεις σε ποια από τις τρεις (συνήθως) δαχτυλήθρες [που είχε μπροστά του ο "παπατζής" ] μπορεί να βρισκόταν το στραγάλι, η φακή ή το ρεβύθι.Ακούγεται στο τραγούδι: "Ο Παπατζής" (1934)Στ., μουσ.: Β. ΠαπάζογλουΕρμην.: Στ. Περπινιάδης"... έπαιζα και δαχτυλήθρεςμα συ μου ξηγιόσουν τρίχες..."



Δεμερτζής Κων/νος
(1876 – 1936). Πολιτικός, αρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων, καθηγητής της Νομικής, συνέβαλε στην αναθεώρηση του Συντάγματος του 1911. Μετά το θάνατο του Κονδύλη έγινε πρωθυπουργός το 1935, ιδιότητα όμως που διατήρησε πολύ λίγο, λόγω του αιφνίδιου θανάτου του στις 13/4/1936.

Ακούγεται στο τραγούδι: "Ο Μάρκος υπουργός" (1935)
Στ. - μουσ. - ερμην. : Βαμβακάρης

"...την πούλεψε κι ο Δεμερτζής
που θα ' φερνε το τέλος..."

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ (λεξεις απο Λ)

Λεγένι, Λαγήνι Λαΐνι
1. Γενικά, η λεκάνη
2. Η λεκάνη του νιπτήρα.

Ακούγεται στο τραγούδι: "Τουμπελέκι, τουμπελέκι" (1931)
Στ., μουσ. και ερμηνεία: Κ. Μπέζος

"...τούμπα-τούμπα το λεγένι..."
[τουρκ. legen< περσ. lagan=μπρούτζινη ή χάλκινη λεκάνη για το πλύσιμο των χεριών.]

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ (λεξεις απο Β-Γ)

Βαλαντώνω 
Στενοχωριέμαι υπερβολικά, μαραζώνω, εξαντλούμαι σωματικά. 

Από το τραγούδι:
"Παραμυθάκι μου"
[i]Στ.: Λ. Παπαδόπουλος
Μουσ.: Μ. Λοΐζος
Ερμηνεία: Γ. Καλαϊτζής

"... παραμυθάκι μου, μη βαλαντώνεις
και την καρδούλα σου μη την χαλάς..."
[βαλάντιον = πορτοφόλι, χρηματικό ποσό. Η σημασιολογική μεταβολή οφείλεται πιθανόν στη στενοχώρια που προκαλούν οι οικονομικές δυσκολίες].

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ (λεξεις απο Α)

Αβανιά
Ρετσινιά, κακολογία, συκοφαντική διάδοση. 

Ακούγεται στο τραγούδι:
"Ο μπάρμπας μου ο Παναγής"
Στ. - μουσ. Ευτ. Παπαγιαννοπούλου - Γ. Στεφανάκη
Ερμηνεία: Μιχ. Ζαμπέτας

"...είχαν συχνά μπελάδες
γιατί μας βγάζαν αβανιές
πως στου σπιτιού μας τις γωνιές
κρύβαμε κατσιρμάδες..."
[ιταλ. avania - αραβ. hawan = ταπείνωση]

"Η ΚΑΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ". ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ(Στίχοι: Ανέστης Δελιάς, Αρτέμης Μουσική: Ανέστης Δελιάς, Αρτέμης)

" ΒΟΥΝΟ ΜΕ ΤΟ ΒΟΥΝΟ" - ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ(Στίχοι: Μανώλης Χιώτης Μουσική: Μανώλης Χιώτης)

"Ένα μπουζούκι γέρικο"Στιχουργός - Μαρίνος Ρούσσος Μουσική - Ντίνος Χερουβείμ

" Andante - Tarrega "ΚΙΘΑΡΕΣ - ΑΙΜΙΛΙΑ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ - ΝΤΙΝΟΣ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ

Γεωργία Μπλάνα - περασμένη στη Λήθη

ΜΠΛΑΝΑ ΓΕΩΡΓΙΑ Γεννήθηκε στα Τρίκαλα το έτος 1930. Από μικρή ήρθε στην Αθήνα και το 1950 άρχισε να ασχολείται με το τραγούδι επαγγελματικά. Εργάστηκε σε πάρα πολλά κέντρα της Αθήνας και με τους καλύτερους καλλιτέχνες όπως: Βασίλη Τσιτσάνη, Γιάννη Παπαϊωάννου, Βαγγέλη Περπινιάδη, Κώστα Ρούκουνα, κ.ά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 άρχισε τη δισκογραφία. Ηχογράφησε πάνω από 20 τραγούδια, όλα το ένα ωραιότερο από το άλλο.

Η Ένωση Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος (ΕΜΣΕ)

Η Ένωση Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος (ΕΜΣΕ) είναι σωματείο που δημιουργήθηκε το 1971 με πρωτοβουλία των Ελλήνων συνθετών και στιχουργών, από την ανάγκη τους να αμυνθούν στην επίθεση που δέχονταν το πνευματικό τους προϊόν από τους λογής λογής προστάτες, εκμεταλλευτές, πειρατές και άλλους, κατάσταση που είχε φτάσει στο απροχώρητο, αλλά και για να αντιμετωπίσουν την αδιαφορία της πολιτείας που τους άφηνε –νομοθετικά- εντελώς απροστάτευτους, ανασφάλιστους, χωρίς περίθαλψη, χωρίς σύνταξη...

Theodoros Moundakis Making A Bouzouki

http://organopoios.wordpress.com/%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF%CE%B

Ο ταμπουράς του Μακρυγιάννη και η οργανοποιία του Λεωνίδα Γαΐλα

Η βιβλιογραφία της οργανοποιίας στη χώρα μας είναι πάμπτωχη. Και δυστυχώς σε αυτό τον τομέα, κανένα ΔΝΤ δεν μπορεί να μας σώσει. Όμως τελευταία κάτι έχει αρχίσει να κινείται. Πριν από λίγο καιρό δημοσιεύτηκε το πολυαναμενόμενο βιβλίο του οργανοποιού Νίκου Φρονιμόπουλου με τίτλο «Ο ταμπουράς του Μακρυγιάννη και η οργανοποιία του Λεωνίδα Γαΐλα». Το βιβλίο αυτό του Ν. Φρονιμόπουλου είναι αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης έρευνας πάνω στο θέμα, σε συνδυασμό με τη μακρόχρονη θητεία του στην ενεργό οργανοποιία.

Χρήστος Σπουρδαλάκης – Δύο βίντεο για την κατασκευή μπουζουκιού

Κατασκευή μάνικου μπουζουκιού με ανθρακονήματα. Πατεντα

Ο γνωστός οργανοποιός Χρήστος Σπουρδαλάκης δημοσίευσε προχθές ένα λεπτομερές βίντεο

Σεμινάρια οργανοποιίας που οργανώνει ο οργανοποιός Γιώργος Καρελλάς

Θα πρέπει να χαιρετίσουμε την έναρξη τέτοιων σεμιναρίων από επαγγελματία Έλληνα οργανοποιού, αν λάβουμε υπόψη ότι στο πολύ κοντινό παρελθόν, “τα μυστικά” της οργανοποιίας ήταν επτασφράγιστα, ίσως λόγω κάποιας κακώς εννοούμενης συντεχνιακής αντίληψης. Είναι μια ευκαιρία για κάθε ένα από μας που θέλει να ασχοληθεί ερασιτεχνικά (και γιατί όχι